RAPORTOWANIE

SCHEMATÓW PODATKOWYCH (MDR)

Wstęp

W związku z wejściem w życie dyrektywy Rady 2018/22 z 25 maja 2018 r. (Dyrektywa DAC6) stanowiącej o obowiązku raportowania transgranicznych schematów podatkowych, polski ustawodawca dostosowując krajowe przepisy wprowadził do Ordynacji podatkowej obowiązek raportowania schematów podatkowych (ang. Mandatory Disclosure Rules).

Co zwraca szczególną uwagę to fakt, iż zakres transakcji objętych obowiązkiem raportowania jest szerszy niż w Dyrektywie, jako że obejmuje również transakcje krajowe. Założeniem ustawodawcy jest by promotorzy (podmioty opracowujące i wdrażające schematy) zgłaszali Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej schematy podatkowe, rozumiane najbardziej ogólnikowo jako rozwiązania możliwe do wdrożenia w wielu podmiotach.

W uzasadnieniu ustawy wskazano, że wprowadzenie przepisów ma skutkować ograniczeniem liczby kontroli wśród podatników, a obowiązek raportowania będzie jednym z podstawowych źródeł informacji o niestosownych działaniach podatników. Choć przepisy o MDR weszły w życie 1 stycznia 2019 r., to w przypadku transakcji transgranicznych należy uznać, iż powinny być raportowane wszystkie schematy od dnia 25 czerwca 2018 r., z kolei w przypadku transakcji krajowych od dnia 1 listopada 2018 r. W dalszej części opracowania przedstawiono poszczególne etapy weryfikacji niezbędne do określenia obowiązków podlegania przepisom o MDR.

Uwaga! W przypadku transakcji transgranicznych należy uznać, iż powinny być raportowane wszystkie schematy od dnia 25 czerwca 2018 r.,
z kolei w przypadku transakcji krajowych od dnia 1 listopada 2018 r.

Podmioty uczestniczące w raportowaniu schematów podatkowych

Określenie obowiązku raportowania MDR, wiąże się w pierwszej kolejności z identyfikacją podmiotów obowiązanych do przestrzegania wprowadzonych regulacji. Wśród nich wyróżnić należy podmioty takie jak:.

Korzystający – przez to pojęcie rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, której udostępniane jest lub u której wdrażane jest uzgodnienie, lub która jest przygotowana do wdrożenia uzgodnienia lub dokonała czynności służącej wdrożeniu takiego uzgodnienia.

Czym więc na gruncie nowy regulacji jest „uzgodnienie”? Jest to w myśl przepisów MDR: „czynność lub zespół powiązanych ze sobą czynności, w tym czynność planowaną lub zespół czynności planowanych, których co najmniej jedna strona jest podatnikiem lub które mają lub mogą mieć wpływ na powstanie lub niepowstanie obowiązku podatkowego”

Promotor - osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, w szczególności radca prawny, adwokat, doradca podatkowy i każdy kto opracowuje, oferuje, udostępnia lub wdraża uzgodnienie lub zarządza wdrażaniem uzgodnienia;

Wspomagający – rozumie się pod tym pojęciem osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, w szczególności biegłego rewidenta, notariusza, osobę świadczącą usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, księgowego lub dyrektora finansowego, bank lub inną instytucję finansową, a także ich pracownika, która przy zachowaniu staranności ogólnie wymaganej w dokonywanych czynnościach, przy uwzględnieniu zawodowego charakteru działalności, obszaru specjalizacji oraz przedmiotu wykonywanych czynności (tzw. test należytej staranności), podjęła się udzielić, bezpośrednio lub za pośrednictwem innych osób, pomocy, wsparcia lub porad dotyczących opracowania, wprowadzenia do obrotu, organizowania, udostępnienia do wdrożenia lub nadzorowania wdrożenia uzgodnienia.

Kompendium wiedzy - raportowanie schematów podatkowych MDR

OBOWIĄZEK RAPORTOWANIA

Ustalenie obowiązku podlegania raportowaniu uzgodnienia - kryterium kwalifikowanego korzystającego – krajowy schemat podatkowy

Zgodnie z art. 86a § 5 o.p. obowiązek przekazania informacji o schemacie podatkowym nie powstaje, gdy schemat podatkowy, inny niż schemat podatkowy transgraniczny, dotyczy korzystającego, dla którego nie jest spełnione kryterium kwalifikowanego korzystającego. Schematy podatkowe transgranicznie podlegają raportowaniu niezależnie od poniższych reguł.

Co oznacza kryterium kwalifikowanego korzystającego?

Kryterium kwalifikowanego korzystającego uważa się za spełnione, jeżeli:
- przychody lub koszty korzystającego albo wartość aktywów tego podmiotu w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym lub w bieżącym roku obrotowym równowartość 10 000 000 euro lub - jeżeli udostępniane lub wdrażane uzgodnienie dotyczy rzeczy lub praw o wartości rynkowej przekraczającej równowartość 2 500 000 udostępnianie i wdrażanie jest traktowane bardzo szeroko jako oferowanie uzgodnienia w jakiejkolwiek formie (ustnie, pisemnie, telefonicznie, przyjmowanie wynagrodzenia za takie przekazanie, dokonywanie jakichkolwiek czynności faktycznych umożliwiających wykonanie lub zmierzających do wykonania uzgodnienia) lub - jeżeli korzystający jest podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisów o cenach transferowych z tym podmiotem

W przypadku podmiotów, które nie prowadzą ksiąg rachunkowych, przychody i koszty ustala się odpowiednio zgodnie z ustawą PIT i CIT w odpowiednich latach podatkowych, a wartość aktywów - zgodnie z ich wartością rynkową w odpowiednich latach kalendarzowych.

Ustalenie czy transakcja, zdarzenie, czynność, uzgodnienie, zaistniałe u kwalifikowanego korzystającego spełnia przesłanki uznania za schemat podatkowy:

Na tym etapie – jeśli podmiot określi, iż spełnione zostaje kryterium kwalifikowanego korzystającego, najistotniejsze jest zidentyfikowanie czy występuje schemat podatkowy, podlegający raportowaniu na rzecz Szefa KAS. Przez schemat podatkowy rozumie się uzgodnienie, które:

a) spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada co najmniej jedną ogólną cechę rozpoznawczą lub
b) posiada co najmniej jedną szczególną cechę rozpoznawczą, lub
c) posiada co najmniej jedną inną szczególną cechę rozpoznawczą;

Dla przypomnienia, poprzez uzgodnienie rozumie się czynność lub zespół powiązanych ze sobą czynności, w tym czynność planowaną lub zespół czynności planowanych, których co najmniej jedna strona jest podatnikiem lub które mają lub mogą mieć wpływ na powstanie lub niepowstanie obowiązku podatkowego

Zaprezentowane przesłanki uznania uzgodnienia za schemat podatkowy zawierają swoiste pojęcia, które są ustalane w przepisach MDR i mają szczególnie przypisane znaczenie. Wobec tego konieczne jest ich dostateczne wyjaśnienie, umożliwiające prawidłową ocenę informacji o zaistniałym uzgodnieniu. Jednocześnie jak wynika z objaśnień Ministerstwa Finansów z 31 stycznia 2019 r. wydanych w zakresie omawianych przepisów o MDR nie stanowią schematu podatkowego przeze wszystkim korzystanie przez podatnika z ulg i zwolnień np. ulga B+R czy Innovation Box. Za schemat podatkowy nie sposób również uznawać typowe świadczenie usług w zakresie szkolenia podatkowego, kalkulacji podatku czy też czynności podejmowane w toku reprezentacji podatnika w postępowaniu podatkowym.

Pierwsza przesłanka analizowana jest łącznie. Zatem aby uzgodnienie stanowiło schemat podatkowy musi łącznie spełniać kryterium głównej korzyści i posiadać ogólną cechę rozpoznawczą. Jeżeli nie spełnia tych przesłanek łącznie lub nie posiada jednocześnie żadnej szczególnej cechy rozpoznawczej lub innej szczególnej cechy rozpoznawczej nie stanowi schematu podatkowego.

Czym jest kryterium głównej korzyści?

Kryterium głównej korzyści uważa się za spełnione, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności oraz faktów należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej mógłby zasadnie wybrać inny sposób postępowania, z którym nie wiązałoby się uzyskanie korzyści podatkowej rozsądnie oczekiwanej lub wynikającej z wykonania uzgodnienia, a korzyść podatkowa jest główną lub jedną z głównych korzyści, którą podmiot spodziewa się osiągnąć w związku z wykonaniem uzgodnienia,

Czym jest ogólna cecha rozpoznawcza?

Jest to taka właściwość uzgodnienia, która polega na tym, że spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) promotor lub korzystający zobowiązali się do zachowania w poufności wobec osób trzecich, w szczególności wobec innych korzystających, promotorów lub organów podatkowych, sposobu, w jaki uzgodnienie pozwala na uzyskanie korzyści podatkowej, (np. schematy podatkowe dotyczące zmian w przepisach podatkowych krajowych i międzynarodowych)
b) promotor uprawniony jest do otrzymania wynagrodzenia, którego wysokość uzależniona jest od wysokości korzyści podatkowej wynikającej z uzgodnienia (tzw. success fee)
c) promotor uprawniony jest do otrzymania wynagrodzenia uzależnionego od uzyskania korzyści podatkowej wynikającej z uzgodnienia lub zobowiązał się do zwrotu wynagrodzenia lub jego części, w przypadku gdy korzyść podatkowa nie powstanie lub powstanie w wysokości niższej, niż zakładano (tzw. success fee)
d) dokonywane w ramach uzgodnienia czynności opierają się na znacznie ujednoliconej dokumentacji albo przyjmują znacznie ujednoliconą formę, które nie wymagają istotnych zmian w celu wdrożenia schematu u więcej niż jednego korzystającego, (powtarzalne w stosowaniu schematy, nie zalicza się do tego rodzaju schematów oferowanych np. standardowych produktów bankowych, ubezpieczeń emerytalnych, czy oferowanych dostępnie wzorów umów, uchwał i innych ogólnodostępnych dokumentów)
e) podejmowane są celowe czynności dotyczące nabycia spółki przynoszącej straty, zaprzestania głównej działalności takiej spółki i wykorzystywania strat takiej spółki w celu zmniejszenia zobowiązań podatkowych, w tym poprzez przeniesienie tych strat do podmiotu na terytorium innego państwa lub przyspieszenie wykorzystania tych strat, (optymalizacja w wykorzystywaniem podatkowego rozliczenia strat)
f) dochodzi do zmiany kwalifikacji dochodów (przychodów) do innego źródła dochodów (przychodów) lub zmiany zasad opodatkowania, których skutkiem jest faktycznie niższe opodatkowanie, zwolnienie lub wyłączenie z opodatkowania (do tego rodzaju uzgodnień nie zalicza się wykorzystywanych standardowo rozwiązań np. obniżania stawek amortyzacyjnych lub wyboru degresywnej metody amortyzacji, wybór liniowej stawki opodatkowania przez przedsiębiorców)
g) czynności prowadzą do okrężnego obiegu środków pieniężnych poprzez zaangażowanie podmiotów pośredniczących niepełniących istotnych funkcji gospodarczych, lub działań, które wzajemnie się znoszą lub kompensują lub prowadzą do uzyskania stanu identycznego lub zbliżonego do stanu istniejącego przed dokonaniem tych czynności albo mają inne podobne cechy, (będą je stanowić nieuzasadnione ekonomicznie przepływy pieniężne – cash flow)
h) obejmuje ono podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów transgraniczne płatności pomiędzy podmiotami powiązanymi, a w państwie miejsca zamieszkania, siedziby lub zarządu odbiorcy:

- nie nakłada się podatku dochodowego od osób prawnych lub pobiera się podatek dochodowy od osób prawnych według stawki zerowej lub stawki mniejszej niż 5%,

- płatności te korzystają z całkowitego zwolnienia lub objęte są preferencyjnymi zasadami opodatkowania,

i) korzystający zobowiązał się, że w przypadku wdrożenia uzgodnienia będzie współpracował z promotorem, który udostępnił uzgodnienie, albo zapłaci promotorowi wynagrodzenie lub odszkodowanie (np. wyłączne prawo promotora do wdrożenia uzgodnienia)
j) promotor lub korzystający faktycznie respektują co najmniej jedno z zobowiązań wskazanych w lit. b i c,
k) na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że rozsądnie działający promotor lub korzystający, do których nie stosowałyby się obowiązki przewidziane w przepisach niniejszego rozdziału, chcieliby, żeby co najmniej jedno ze zobowiązań wskazanych w lit. a-c było faktycznie respektowane

Podsumowanie: obie przesłanki mogą zostać spełnione jeśli głównym celem uzgodnienia jest osiągnięcie korzyści podatkowej i warunki współpracy, propozycja skierowana do klienta, oczekiwanie wobec klienta powoduje, że głównym zamiarem jest osiągnięcie korzyści podatkowej. Innymi słowy brak jest argumentów ekonomicznych przemawiających za wdrożeniem danego uzgodnienia.

Czym jest szczególna cecha rozpoznawcza?

Jeżeli analizowane uzgodnienie nie spełnia obu przesłanek z punktu a) należy zbadać czy posiada ono szczególną cechę rozpoznawczą, a wiec czy spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) obejmuje ono podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów transgraniczne płatności pomiędzy podmiotami powiązanymi oraz:

- odbiorca płatności nie ma miejsca zamieszkania, siedziby ani zarządu w żadnym z państw,

- odbiorca płatności posiada miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, określonych na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych,
b) w odniesieniu do tego samego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej dokonywane są odpisy amortyzacyjne w więcej niż jednym państwie,
c) ten sam dochód lub majątek korzysta z metod mających na celu unikanie podwójnego opodatkowania w więcej niż jednym państwie,
d) w ramach uzgodnienia dochodzi do przeniesienia aktywów i określone przez dwa państwa wynagrodzenie z tego tytułu dla celów podatkowych różni się co najmniej o 25%,
e) może skutkować obejściem obowiązku raportowania wynikającego z ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami lub równoważnych ustaw, umów lub porozumień,
f) występuje nieprzejrzysta struktura własności prawnej lub trudny do ustalenia jest beneficjent rzeczywisty z uwagi na wykorzystanie osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, konstrukcji lub struktur prawnych:
g) wykorzystuje wprowadzone jednostronnie w danym państwie uproszczenie w stosowaniu przepisów związanych z ustalaniem cen transferowych,
h) dochodzi do przeniesienia praw do trudnych do wyceny wartości niematerialnych,
i) pomiędzy podmiotami powiązanymi dochodzi do przeniesienia funkcji, ryzyka lub aktywów, jeżeli przewidywany roczny wynik finansowy podmiotu przenoszącego lub podmiotów przenoszących przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) w trzyletnim okresie po tym przeniesieniu wyniósłby mniej niż 50% przewidywanego rocznego EBIT, gdyby nie dokonano przeniesienia (manipulacja dochodowością);

Podsumowanie: jest to związane zazwyczaj z przenoszeniem dochodów do opodatkowania pomiędzy podmiotami powiązanymi w różnorodnych strukturach. W tym przypadku nie jest wymagane spełnienie kryterium głównej korzyści.

Czym jest inna szczególna cecha rozpoznawcza?

Jeżeli analizowane uzgodnienie nie spełnia obu przesłanek z punktu a) lub którejkolwiek przesłanki z punktu b) należy zbadać czy posiada ono inną szczególną cechę rozpoznawczą, a wiec czy spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) wpływ na część odroczoną podatku dochodowego lub aktywa albo rezerwy z tytułu podatku odroczonego, wynikający lub oczekiwany w związku z wykonaniem uzgodnienia u korzystającego jest istotny dla danej jednostki w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz przekracza w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł,
b) płatnik podatku dochodowego byłby zobowiązany do pobrania podatku przekraczającego w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł, jeżeli w odniesieniu do wypłat należności wynikających lub oczekiwanych w związku z wykonaniem uzgodnienia nie miałyby zastosowania właściwe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnienia podatkowe, (podatek u źródła),
c) dochody (przychody) podatnika (nierezydenta), wynikające lub oczekiwane w związku z wykonaniem uzgodnienia, przekraczają łącznie w trakcie roku kalendarzowego kwotę 25 000 000 zł, (płatności na rzecz zagranicznego podmiotu),
d) różnica pomiędzy polskim podatkiem dochodowym, który byłby należny w związku z wykonaniem uzgodnienia od korzystającego nieposiadającego siedziby, zarządu ani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyby był on podatnikiem nierezydentem, a podlegającym faktycznej zapłacie podatkiem dochodowym w państwie siedziby, zarządu lub miejsca zamieszkania korzystającego w związku z wykonaniem uzgodnienia, przekracza łącznie w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł;

Podsumowanie: Tego rodzaju przesłanka dotyczy transgranicznego przenoszenia dochodów (zysków) pomiędzy korzystającymi. W tym przypadku nie jest wymagane spełnienie kryterium głównej korzyści.

Ustalenie obowiązków w zakresie raportowania dla uzgodnienia będącego schematem podatkowym:

W zakresie raportowania schematu podatkowego:

1) Promotor przekazuje do Szefa KAS informację o schemacie podatkowym w terminie 30 dni od dnia następnego po udostępnieniu schematu podatkowego, od następnego dnia po przygotowaniu do wdrożenia schematu podatkowego lub od dnia dokonania pierwszej czynności związanej z wdrażaniem schematu podatkowego - w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi wcześniej

2) Promotor po otrzymaniu NSP (numer nadany zgłoszonemu schematowi) informuje klienta (korzystającego) o numerze tego schematu – pisemnie.

Czy tajemnica zawodowa zwalnia promotora z wszelkich obowiązków w zakresie raportowania MDR?

Powyższe reguły nie znajdują zastosowanie jeśli przekazanie przez promotora informacji o schemacie podatkowym narusza obowiązek zachowania prawnie chronionej tajemnicy zawodowej (adwokat, radca prawny, doradca podatkowy) i promotor nie został zwolniony przez korzystającego (klient) z obowiązku jej zachowania. Wówczas, promotor niezwłocznie:

1) informuje pisemnie korzystającego w terminie 30 dni, o obowiązku przekazania schematu podatkowego do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej oraz

2) przekazuje korzystającemu (klient) - dane, o których mowa w art. 86f § 1 -informacje o schemacie

3) informuje Szefa KAS, że poinformował swojego klienta o obowiązku zaraportowania schematu, zatem pomimo, iż promotor samodzielnie nie raportuje schematu, w tym samym terminie tj. 30 dni zawiadamia Szefa KAS, że przekazał informację o obowiązku raportowania korzystającemu oraz o tym, jakim podmiotom udostępnił informację, o braku zaraportowania schematu z jego strony (MDR-1)

Zatem analogicznie wskazać należy, iż tajemnica zawodowa nie zwalnia promotora z obowiązków w zakresie raportowania schematu podatkowego jeśli:

a) klient nie zwolnił promotora z tajemnicy zawodowej – wówczas to promotor raportuje schemat do Szefa KAS;

b) mamy do czynienia z tzw. schematem standaryzowanym - wówczas niezależnie od zwolnienia z tajemnicy zawodowej taki schemat promotor uzgodnienia musi zaraportować.

Jest to schemat podatkowy możliwy do wdrożenia lub udostępnienia u więcej niż jednego korzystającego bez konieczności zmiany jego istotnych założeń, w szczególności dotyczących rodzaju czynności podejmowanych lub planowanych w ramach schematu podatkowego. Są to więc dające się powtórnie wykorzystać schematy optymalizacyjne, które promotor powinien zaraportować niezależnie od tego czy klient jako korzystający zwolnił go z obowiązku raportowania ze względu na tajemnice zawodową.

Ponadto, niezależnie od tego czy promotor zostanie zwolniony przez klienta z obowiązku raportowania z uwagi na tajemnicę zawodową, jest on obowiązany do poinformowania korzystającego (klienta) o jego obowiązku raportowania (pkt. 3 powyżej). Jeśli promotor nie poinformuje klienta o tym, że zaraportował schemat podatkowy na druku MDR-1, klient sam powinien niezależnie od działań promotora taki formularz złożyć. Ma na to również 30 dni.

Jakie są wzajemne relacje obowiązków promotora, korzystającego i wspomagającego co do raportowania MDR?

Jeśli promotor poinformuje klienta, że z uwagi na tajemnice zawodową (i brak zwolnienia go z tej tajemnicy) nie dokona zaraportowania schematu podatkowego, to klient nawet jeśli nie uważa, że uzgodnienie jest schematem podatkowym musi zaraportować uzgodnienie. Opierając się na informacji promotora, że według niego dane uzgodnienie to schemat podatkowy, który nie zostanie przez promotora zaraportowany.

Promotor albo klient, jeśli zleca wspomagającemu (np. notariusz, księgowy itp.) wykonanie określonych czynności związanych ze schematem podatkowym musi pisemnie powiadomić takiego wspomagającego o NSP schematu (przy założeniu, że schemat zgłosił albo promotor albo klient jako korzystający). W przypadku, gdy wspomagający nie otrzymał takiej informacji o NSP schematu, aby dochować należytej staranności powinien w ciągu 5 dni zwrócić się do promotora lub klienta promotora (pisemnie) aby ten zaświadczył pisemnie, że uzgodnienie nie jest schematem podatkowym. Jednocześnie z tymi działaniami wspomagający powinien o tym powiadomić w tym samym 5-dniowym terminie Szefa KAS i samodzielnie zgłosić schemat podatkowy jeśli uważa, że dane uzgodnienie tym schematem podatkowym jest.

Sankcje związane z nieprzestrzeganiem przepisów MDR:

Niespełnienie jakże złożonych obowiązków w zakresie raportowania schematów podatkowych wiąże się z zagrożeniem sankcjami, głównie o charakterze finansowym.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że raportowanie przez obowiązane podmioty odbywa się na urzędowo określonych formularzach, i tak formularz:

MDR-1 składany jest przez promotorów, korzystających lub wspomagających w terminie 30 dni od dnia następnego po udostępnieniu schematu, przygotowaniu do wdrożenia schematu lub dnia dokonania pierwszej czynności związanej z jego wdrażaniem;

MDR-2 służy do raportowania wyłącznie przez promotorów objętych tajemnicą zawodową

MDR-3 jest z kolei formularzem, przeznaczonym dla korzystających, którzy w danym okresie rozliczeniowym – w terminie złożenia deklaracji za ten okres - dokonali jakichkolwiek czynności stanowiących element schematu podatkowego albo pozyskali z niego korzyść podatkową.

MDR-4 odnosi się natomiast do kwartalnej informacji o udostępnionych schematach podatkowych standaryzowanych, a jego złożenia może dokonać zarówno promotor jak i wspomagający (termin 30 dni od zakończenia danego kwartału rozliczeniowego).

Terminowe składanie w/w formularzy jest istotne z uwagi na sankcje finansowe za ich niezłożenie.

Dla promotora wynoszą one do 10.000.000,00 złotych zaś dla innych osób odpowiedzialnych za brak złożenia odpowiedniego raportu do 20.000.000,00 złotych (np. korzystający).

Ponadto występuje sankcja w wysokości do 2.000.000,00 złotych dla podmiotów, których przychody lub koszty ustalone na podstawie ksiąg rachunkowych przekroczyły 8.000.000,00 złotych, a pomimo tego podmioty te nie wdrożyły w życie procedur wewnętrznych w zakresie sprawdzania obowiązków raportowania schematów podatkowych.